რამდენიც არ უნდა ვიდავოთ და რაოდენ ჩახლართული არ უნდა იყოს დღეს მსოფლიო პოლიტიკურ ძალათა გადანაწილება, ამერიკა – ყველაზე გავლენიანი ქვეყანაა, მისი პრეზიდენტი კი – მსოფლიოს ყველაზე გავლენიანი ადამიანია. ამ სურათებში ამერიკის 45-ე პრეზიდენტის ინაუგურაციამდე ბოლო 24 საათია ასახული.
ეკიპირებულები
საციგურაო მოედანი ეროვნულ პარკში (National Mall)
ოჯახი
აშკარა რესპუბლიკელები
კაპიტოლიუმის ინტერნები
მეგობრები ალიასკიდან
უნდა ითქვას, რომ ინაუგურაციის წინა დღეს მოწყობილი კონცერტი კარგად მხოლოდ სატელევიზიო ფორმატისთვის იყო ორგანიზებული. სცენის წინ მოწყობილი საოპერატორო პლატფორმა სრულად ფარავდა პანორამას, გვერდებიდან უსაფრთხოების მიზნით დამონტაჟებული ეკრანები მხოლოდ დიაგონალურ ხედს უტოვებდა აუდიტორიას რეალური სურათის დასანახად.
საჯარო მოხელე
დედაშვილობის კლასიკური სირთულეები
ერთერთ ამერიკულ ფილმში უკვე არახალგაზრდა სიუზან სარანდონის გმირს ყოფილი პოლიციელი სახლში წაყვანას სთავაზობს. “დარწმუნებული ხართ, რომ ამ მოტოლციკლით სახლამდე შევძლებ მგზავრობას?”- ეჭვით იკითხა სიუზანმა, “ეს არაა მოტოციკლი, ლედი, ეს ჰარლეი დევიდსონია,” – უპასუხა პოლიციელმა. (ფილმი ჰეფი ენდით მთავრდება)
ყოფილი პოლიციელი (ოღონდ სხვა
მოკლე და მკაფიო საწინააღმდეგო აზრი
უსაფრთხოების შემოწმების ზონა ინაუგურაციის დილას.
ყველა კამპანიის ვეტერანი სამხედრო
მობილურით გადაღება შორი მანძილიდან დაზუმებული გამოსახულების დანახვის შესაძლებლობაცაა.
ეს ადამიანი დონალდ ტრამპის ინაუგურაციაზე ამაყად, მარტო, ჰილარი კლინტონის მხარდამჭერი ქუდით მოვიდა. ამ რამოდენიმე საათის განმავლობაში მან და გვერდზემდგომმა რესპუბლიკელებმა კრგახანს ისაუბრეს, ჰიმნის დროს ერთად ქუდებიც მოიხადეს და სურათიც გადაიღეს. რამაც მაფიქრებინა, რომ რამდენადაც არაორდინალური, რადიკალური ან არაეფექტური პრეზიდენტი არ უნდა გამოდგეს #45, ამერიკის სახელმწიფო სისტემას ის ვერ დაანგრევს.
ინაუგურაციის უსაფრთხოების უზრუნველსაყოფად სამხედრო ნაწილებიც იყო მობილიზებული. ვერ გეტყვით თუ სხვა დროსაც ასეა – ყველა, ვინც ახლოს ჩაუვლიდა ნებისმიერ ფორმიან ადამიანს მადლობას უხდიდა მსახურებისთვის, Thank you for service გამარჯობასავით მეორდებოდა გარშემო.
და კიდევ ერთი დაკვირვება, რომელიც მეორე დღეს ქალთა მარშზე გამოსულმა ადამიანებმაც გაამყარეს, – ჩვენგან განსხვავებით ამერიკელებს შეუძლიათ პროტესტის გამოხატვა მარტო. ორგანიზაციის, თანამოაზრეების წრის, თანმხლები მეგობრის გარეშეც, დამოუკიდებლად და ხმამაღლა.